ماده 166 :
حد مسکر بر کسى ثابت مى شود که بالغ و عاقل و مختار و آگاه به مسکر بودن و حرام بودن آن باشد.
تبصره 1 : در صورتى که شراب خورده مدعى جهل به حکم یا موضوع باشد و صحت دعواى وى محتمل باشد محکوم به حد نخواهد شد.
تبصره 2: هر گاه کسى بداند که خوردن شراب حرام است و آن را بخورد محکوم به حد خواهد شد گرچه نداند که خوردن آن موجب حد مى شود.
ماده 167 :
هر گاه کسى مضطر شود که براى نجات از مرگ یا جهت درمان بیمارى سخت به مقدار ضرورت شراب بخورد محکوم به حد نخواهد شد .
ماده 168 :
هر گاه کسى دو بار اقرار کند که شراب خورده است محکوم به حد مى شود.
ماده 169 :
اقرار در صورتى نافذ است که اقرار کننده بالغ عاقل مختار و داراى قصد باشد .
ماده 170 :
در صورتى که طریق اثبات شرب خمر شهادت باشد، فقط با شهادت دو مرد عادل ثابت مى شود.
ماده 171 :
هر گاه یکى از دو مرد عادل شهادت دهد که شخصى شراب خورده و دیگرى شهادت دهد که او شراب قى کرده است حد ثابت مى شود.
ماده 172 :
در شهادت به شرب مسکر لازم است از لحاظ زمان یا مکان و مانند آن اختلافى نباشد ولى در صورتى که یکى به شرب اصل مسکر و دیگرى به شرب نوعى خاص از آن شهادت دهد حد ثابت مى شود.
ماده 173 :
اقرار یا شهادت در صورتى که موجب حد مى شود که احتمال عقلائى بر معذور بودن خورنده مسکر در بین نباشد .
ماده 174 :
حد شرب مسکر براى مرد و یا زن، هشتاد تازیانه است .
تبصره : غیر مسلمان فقط در صورت تظاهر به شرب مسکر به هشتاد تازیانه محکوم مى شود.
ماده 175 :
هر کس به ساختن ،تهیه، خرید، فروش، حمل و عرضهء مشروبات الکلى مبادرت کند به 6ماه تا 2 سال حبس محکوم مى شود و یا در اثر ترغیب یا تطمیع و نیرنگ وسایل استفاده از آن را فراهم نماید در حکم معاون در شرب مسکرات محسوب مى گردد و به تازیانه تا 74 ضربه محکوم مى شود.
ماده 176 :
مرد را درحالى که ایستاده باشد و پوشاکى غیر از ساتر عورت نداشته باشد و زن را حالى که نشسته و لباسهایش به بدن او بسته باشد تازیایه مى زنند .
تبصره : تازیانه را نباید به سر و صورت و عورت محکوم زد .
ماده 177 :
حد وقتى جارى مى شود که محکوم از حال مستى بیرون آمده باشد .
ماده 178 :
هرگاه کسى چند بار مسکر بخورد و حد بر او جارى نشود براى همهء آنها یک حد کافى است.
ماده 179 :
هر گاه کسى چند بار شرب مسکر بنماید و بعد از هر بار حد بر او جارى شود در مرتبهء سوم کشته مى شود.
ماده 180 :
هرگاه محکوم به حد دیوانه یا مرتد شود حد از او ساقط نمى شود.
· فصل چهارم : شرایط سقوط حد مسکر یا عفو از آن
ماده 181 :
هرگاه کسی که شراب خورده قبل ازاقامه شهادت توبه نماید حد از او ساقط می شود ولی توبه بعد از اقامه شهادت موجب سقوط حد نیست .
ماده 182 :
هرگاه کسی بعد از اقرار به خوردن مسکر توبه کند قاضی می توانداز ولی امر تقاضای عفو نماید یا حد را بر او جاری کند .
ماده 183 :
هر کس که براى ایجاد رعب و هراس و سلب آزادى و امنیت مردم دست به اسلحه ببرد محارب و مفسد فى الارض مى باشد.
تبصره 1 : کسى که به روى مردم سلاح بکشد ولى در اثر ناتوانى موجب هراس هیچ فردى نشود محارب نیست .
تبصره 2 : اگر کسى سلاح خود را با انگیزه عداوت شخصى به سوى یک یا چند نفر مخصوص بکشد و عمل او جنبه عمومى نداشته باشد محارب محسوب نمى شود .
تبصره 3 : میان سلاح سرد و سلاح گرم فرقى نیست.